به نقل از «فرارو»

۱۰ پرتاب برتر موشک آریان ۵ در تمام ادوار

تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۶۸۳۲۱

برخی از پرقدرت‌ترین موشک‌های اروپایی که بازنشسته می‌شوند پرتاب‌های خاطره‌انگیز قابل توجهی داشته‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، خانواده‌ی موشک‌های آریان دارای تاریخچه‌ای است که به دهه‌ی ۱۹۷۰ باز می‌گردد.

نسل پنجم این خانواده که به سفارش آژانس‌های فضایی اروپا و فرانسه و توسط شرکت آریان اسپیس (Arianespace) توسعه یافته و تولید شده‌اند در سال ۱۹۹۶ پرواز خود را آغاز کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آریان ۵ طولانی‌تر از هر یک از پیشینیان آریان فعالیت داشته و بیش از ۱۰۰ ماموریت انجام داده است.

اما این فعالیت چشمگیر پایان یافت. آریان ۵ با پروازی به نام VA ۲۶۱ که روز چهارشنبه در ساعت ۲۳ به وقت ساعت تابستانی بریتانیا (۰۱:۳۰ بامداد پنجشنبه به وقت ایران) از پایگاه فضایی اروپا در گویان فرانسه داشت به چند دهه کار خود پایان داد. VA ۲۶۱ یک ماهواره ارتباطی آزمایشی به نام هاینریش هرتز را برای آژانس فضایی آلمان و یک ماهواره ارتباطی فرانسوی به نام Syracuse ۴ b را به فضا برد. جایگزین موشک آریان ۵ یعنی آریان ۶، هنوز آماده پرواز نیست. در ابتدا انتظار می‌رفت این موشک جدید در سال ۲۰۲۰ معرفی شود، اما مجموعه‌ای از شکست‌ها این هدف را تا اواخر سال ۲۰۲۳ به تعویق انداخت.

در حالی که پرتاب چند ماهواره‌ی ارتباطی ممکن است اخبار دست اولی نباشد، اما آریان ۵ در طول ماموریت خود پرتاب‌های بسیار قابل توجهی انجام داده است؛ بنابراین به مناسبت خداحافظی با آریان ۵ نگاهی به ۱۰ ماموریت برتر این موشک خواهیم انداخت.

شماره ۱۰، ۹ و هشت: ماهواره ناوبری گالیله پرتاب شد

مجموعه ماهواره‌های گالیله بخش بسیار مهمی از قابلیت‌های ناوبری ماهواره‌ای در اروپا را تشکیل می‌دهد. کاربرد آن برای شهروندان و دولت‌های اروپایی با جنبه‌های متعدد زندگی روزمره در هم تنیده شده است و برای دفاع و زیرساخت‌های این قاره بسیار اهمیت دارد.

۱۲ ماهواره از ۲۴ ماهواره‌ی گالیله که در حال حاضر فعال هستند، با موشک‌های آریان ۵ پرتاب شدند. موشک‌هایی که قادرند چهار فضاپیمای سنگین را همزمان به مدار زمین بفرستند. این افزایش قابل توجهی نسبت به دو پرتاب با موشک سایوز ساخت روسیه است. سه ماموریت گالیله آریان ۵ در ماه نوامبر سال ۲۰۱۶، دسامبر سال ۲۰۱۷ و ژوئیه سال ۲۰۱۸ پرتاب شد.

شماره ۷: فضاپیمای ترابری خودکار ژول ورن

اولین فضاپیمای ترابری خودکار (ATV) آژانس فضایی اروپا با نام ژول ورن، در روز هشتم مارس سال ۲۰۰۸ بر فراز موشک آریان ۵ به فضا پرتاب شد. این فضاپیما برای انجام ماموریت‌های رساندن محموله به ایستگاه فضایی بین‌المللی طراحی شده بود و قادر بود بیش از هفت تُن تجهیزات و آزمایشات برای ایستگاه و خدمه آن را حمل کند.

در آن زمان، جرم بار ۲۰ تُنی فضاپیمای ترابری خودکار ژول ورن بیش از دو برابر حداکثر وزن پرتاب شده توسط موشک آریان ۵ بود. برای تحمل این بار سنگین، پرتابگر و زیرساخت‌های آن ارتقاء داده شدند.

پنج فضاپیمای ترابری خودکار بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵ از ایستگاه فضایی بین‌المللی بازدید کردند که هر پنج مورد سوار بر آریان ۵ پرتاب شده بودند.

شماره ۶: ایکس‌ام‌ام-نیوتن

طیف‌سنجی پرتو ایکس با توان بالا و مأموریت چندآینه‌ای پرتو ایکس XMM-Newton در روز ۱۰ دسامبر سال ۱۹۹۹ سوار بر یک موشک Ariane ۵ به فضا پرتاب شد و همچنان پر قدرت به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

ای‌ام‌ام- نیوتن به جای یک تلسکوپ پرتو ایکس از سه تلسکوپ تشکیل شده است. این ماهواره شامل سه دستگاه تصویربرداری پرتو ایکس پیشرفته است که هر کدام با ۵۸ آینه کوچک و استوانه‌ای ساخته شده‌اند که همگی در داخل یکدیگر قرار می‌گیرند و برای افزایش میدان دید تلسکوپ استفاده می‌شوند.

این دوربین‌ها در کنار یک طیف‌سنج و دوربین‌های دیگر کار می‌کنند که به اعضای تیم ماموریت اجازه می‌دهد تا خوشه‌های کهکشانی دوردست، تپ‌اخترها، سیاه‌چاله‌ها و دیگر پدیده‌های فضایی مرموز را مطالعه کنند.

شماره ۵: بپی کلمبو

یک موشک آریان ۵ ماموریت بپی کلمبو را برای آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ژاپن (JAXA) در روز ۲۰ اکتبر سال ۲۰۱۸ پرتاب کرد. بپی کلمبو به جایی می‌رود که تاکنون تعداد کمی از فضاپیما‌ها رفته‌اند یعنی سیاره عطارد. این کاوشگر متشکل از یک مدارگرد سیاره‌ای عطارد اروپایی و مدارگرد مغناطیسی عطارد ژاپنی است. این دو در سفری برای رسیدن به مدار عطارد هستند که تنها توسط یک فضاپیمای دیگر به نام کاوشگر مسنجر (MESSENGER) ناسا انجام شده است.

برای رسیدن به آنجا، بپی کاملو مسیری دیدنی را طی می‌کند. قرار گرفتن در مدار عطارد سخت‌تر از رسیدن به پلوتون است. افزایش گرانش خورشید در حین پرواز در عمق منظومه‌ی شمسی قرار گرفتن در مدار سیاره‌ای کوچک و با گردش سریع در مدار مانند عطارد را بسیار دشوار می‌کند.

برای غلبه بر این مشکل، بپی کلمبو از گرانش چندین سیاره برای کاهش سرعت فضاپیما استفاده می‌کند.

طی پنج سال پس از پرتاب، بپی کلمبو دو مانور گذر از کنار زهره و یک گذر از کنار زمین را انجام داده است که در ماه آوریل سال ۲۰۲۰ انجام شد. در مجموع شش گذر از کنار عطارد نیاز است تا فضاپیما بتواند توسط کشش گرانشی ضعیف این سیاره به دام بیفتد. بپی کلمبو سومین گذر خود را از کنار عطارد در روز ۱۲ ژوئن به پایان رساند و انتظار می‌رود سرانجام در سال ۲۰۲۵ به مدار این سیاره برسد.

شماره ۴: رصدخانه‌ی فضایی هرشل و کاوشگر پلانک

رصدخانه فضایی هرشل و کاوشگر پلانک دو نیروگاهی بودند که در روز ۱۴ مه سال ۲۰۰۹ سوار بر یک آریان ۵ پرتاب شدند و در نقطه‌ی لاگرانژ زمین-خورشید ۲ که یک نقطه‌ی پایدار گرانشی در فاصله‌ی حدود یک میلیون مایل (۱.۵ میلیون کیلومتر) از زمین است، قرار گرفتند. هرشل و پلانک به ترتیب از سال ۲۰۰۹ تا ژوئن سال ۲۰۱۳ و اکتبر سال ۲۰۱۳ فعال بودند. هر دو فضاپیما بیش از حد انتظار ماموریت ظاهر شدند.

هر دوی این کاوشگر‌ها توسط آژانس فضایی اروپا ساخته و پرتاب شدند. در آن زمان، هرشل بزرگ‌ترین تلسکوپ فروسرخ بود که پرتاب شده بود که به تازگی تلسکوپ فضایی معروف دیگری که با یک موشک آریان ۵ پرتاب شده جای آن را گرفته است. هرشل مجهز به بزرگ‌ترین آینه‌ای بود که در آن زمان به فضا فرستاده شده بود و ماموریت آن تحقیقاتی در مورد کیهان اولیه، شکل‌گیری ستاره‌ها و جو سیارات و قمر‌ها در منظومه شمسی ما بود.

پلانک برای مطالعه‌ی سابقه‌ی اشعه مایکروویو کیهانی (CMB) که تشعشعات مرتبط با مه‌بانگ و کیهان اولیه است، طراحی شده است. ابزار بسیار حساس پلانک به کاوشگران اجازه می‌دهد تا اندازه‌گیری‌های بی‌سابقه‌ای از این تشعشعات انجام دهند که دانشمندان از آن برای تعیین سن کیهان و تهیه‌ی نقشه اولیه‌ی اشعه مایکروویو کیهانی از کل آسمان استفاده کردند.

شماره ۳: روزتا

ماموریت روزتای آژانس فضایی اروپا یک کار بزرگ بود که منجر به اولین اکتشافات فضایی شد. روزتا و فرودگر آن فیله (Philae) که در روز دوم مارس سال ۲۰۰۴ سوار بر یک موشک آریان ۵ پرتاب شدند، ۱۰ سال را صرف رسیدن به دنباله‌دار ۶۷ P/Churyumov-Gerasimenko که با عنوان ۶۷ P نیز خوانده می‌شود، کردند. در روز ششم اوت سال ۲۰۱۴، روزتا اولین فضاپیمایی بود که به دور یک دنباله دار چرخید و مناظر خارق العاده‌ای از این جرم یخی با جزئیاتی بی‌نظیر به تصویر کشید.

در روز ۱۲ نوامبر همان سال، فرودگر فیله از روزتا جدا شد تا برای اولین بار بر روی سطح یک دنباله‌دار فرود بیاید. همه‌ی بخش‌های فرود فیله طبق برنامه پیش نرفت و این باعث شد فضاپیما قبل از فرود روی سطح دو بار پرش کند. هنگامی که فیله بالاخره پایین آمد، یک صخره این فرودگر را در سایه تقریبا دائمی نگه داشت و صفحات خورشیدی کاوشگر را از نور خورشید پنهان کرد.

روزتا سه روز بعد ارتباط خود را با فیله از دست داد و این مانع از رسیدن فرودگر به اکثر اهداف ماموریتش شد. اما روزتا دو سال دیگر در مدار ۶۷ P باقی ماند و مطالعاتی بر روی هسته دنباله‌دار و تغییرات ناشی از نزدیکی متفاوت آن به خورشید انجام داد. در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۵، ۶۷ P در موقعیتی قرار گرفت که برای رسیدن مقداری نور خورشید به فیله مناسب بود و فرودگر برای لحظه‌ای از خواب بیدار شد. فیله در طول این فاصله‌ی کوتاه چند بار با مدارگرد روزتا تماس گرفت و برای آخرین بار خاموش شد.

روزتا در روز ۳۰ سپتامبر سال ۲۰۱۶، با پایان ماموریت پیشگامانه‌اش، به سمت ۶۷ P نشانه گرفت و روی سطح منجمد این دنباله‌دار شیرجه زد.

شماره ۲: جوس

کاوشگر قمر‌های یخی مشتری (JUICE) یکی دیگر از ماموریت‌های آژانس فضایی اروپا است که قرار است امواجی جدی ایجاد کند. جوس ماموریت ماقبل آخر آریان ۵ بود که در روز ۱۴ آوریل سال جاری پرتاب شد و اکنون در یک سفر ۷.۵ ساله به سمت منظومه‌ی سیاره مشتری است. این فضاپیما قبل از رسیدن به مشتری در ماه دسامبر سال ۲۰۳۱ باید سه پرواز گرانشی از کنار زمین و یک مورد از کنار زهره انجام دهد. هنگامی که به آنجا برسد به مدت سه سال به دور سیاره می‌چرخد و سه گذر از کنار قمر‌های یخی اقیانوسی مشتری انجام می‌دهد و آن‌ها را برای یافتن نشانه‌هایی از شرایط قابل سکونت برای حیات مطالعه می‌کند.

جوس دو گذر از کنار قمر اروپا که یکی از بهترین گزینه‌های منظومه شمسی برای کشف حیات بیگانه است و چندین گذر از کنار قمر کالیستو که دومین قمر بزرگ مشتری و یکی از کهن‌ترین اجرام سیاره‌ای منظومه شمسی است، انجام می‌دهد و در نهایت از کنار قمر گانیمد که بزرگترین قمر در منظومه‌ی شمسی ما و اصلی‌ترین هدف جوس است انجام خواهد داد. این کاوشگر پیش از اینکه در سال ۲۰۳۴ در مدار این قمر قرار بگیرد، ده‌ها بار از کنار گانیمد عبور خواهد کرد. هنگامی که این کار را انجام دهد تبدیل به اولین فضاپیمایی خواهد شد که به دور یک قمر سیاره‌ای غیر از قمر زمین چرخیده است.

گانیمد بزرگ‌تر از سیاره عطارد است و تنها قمر منظومه شمسی است که میدان مغناطیسی خود را تولید می‌کند. با استفاده از نزدیک به دوازده ابزار علمی، جوس هسته‌ی درونی پیچیده‌ی گانیمد را مطالعه، سطح آن را تجزیه و تحلیل و داده‌هایی را در مورد پتانسیل محیط یخی آن برای حفظ حیات جمع‌آوری می‌کند.

شماره ۱: تلسکوپ فضایی جیمز وب

اگرچه این فهرست‌بندی تا حدودی سلیقه‌ای بوده است، اما چه کسی این تلسکوپ معروف را در رتبه اول قرار نمی‌دهد؟ تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا (JWST) بزرگترین و قدرتمندترین رصدخانه خارج از زمین است که تاکنون به فضا پرتاب شده است. این شاهکار معجزه آسای علم و مهندسی سوار بر موشک آریان ۵ در روز ۲۵ دسامبر سال ۲۰۲۱ به فضا رفت.

یک آفتابگیر عظیم و چند لایه، با ابعاد نزدیک به ۷۰ فوت در ۵۰ فوت (۲۲ در ۱۵ متر)، از آینه‌ی اولیه ۱۸ قطعه‌ای تلسکوپ، که تقریبا ۲۱ فوت (۶.۵ متر) عرض دارد، محافظت می‌کند. مانند تلسکوپ فروسرخ قبلی هرشل جیمز وب نیز در نقطه‌ی لاگرانژ ۲ مستقر شده است.

بخشی از ماموریت جیمز وب شامل رصد اعماق فضا برای دیدن اولین نور جهان است. این تلسکوپ صد‌ها کهکشان اولیه را شناسایی کرده، به شناسایی سیارات فراخورشیدی کمک کرده و ویژگی‌های پنهان شگفت‌انگیز خوشه‌های ستاره‌ای و سحابی‌ها را در فاصله هزاران سال نوری از ما نشان داده است و برخی از دقیق‌ترین تصاویر به امروز از سیارات منظومه شمسی را ارائه کرده است. جیمز وب تنها در آغاز تحقیقات خود است و انتظار می‌رود که برای بیش از یک دهه به مطالعه کیهان ادامه دهد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: موشک آریان قیمت طلا و ارز قیمت موبایل آژانس فضایی اروپا آریان ۵ پرتاب موشک آریان ۵ منظومه شمسی گذر از کنار کنار قمر دنباله دار پرتاب شدند دسامبر سال آریان ۵ بپی کلمبو پرتو ایکس پرتاب شده پرتاب شد سیاره ای یک موشک جیمز وب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۶۸۳۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«کامیون زباله فضایی» به یک موشک پیر نزدیک شد

فضاپیمای ادراس-جی(ADRAS-J) که مانند یک کامیون زباله در مدار عمل می‌کند، به تازگی ماموریت نزدیک شدن به موشکی را که از سال ۲۰۰۹ در فضا شناور بوده، به پایان رسانده است.   به گزارش ایسنا، ماموریت ادراس-جی (ADRAS-J) که سرواژه عبارت «حذف زباله‌های فعال توسط استرواسکیل-ژاپن»(Active Debris Removal by Astroscale-Japan) است به یک قرار ملاقات موفقیت‌آمیز با یک موشک مرحله دوم H-۲A دست یافت و اکنون در فاصله‌ نزدیک به چند صد کیلومتری از این شی در حال حرکت است. این فضاپیما اکنون در حال آماده شدن برای انجام یک بررسی دقیق از موشک مد نظر در مدار و گرفتن تصاویر از آن است.   به نقل از آی‌ای، شرکت استرواسکیل در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت که مرحله بالایی موشک، که در سال ۲۰۰۹ پرتاب شد، فاقد داده‌های GPS خاص خود است که تعیین مکان دقیق را برای یک چنین ماموریتی و عملیات در مجاورت(RPO) آن چالش برانگیز می‌کند.   فضاپیمای ادراس-جی(ADRAS-J) در مجاورت یک موشک   استفاده از عملیات زمینی گروه‌های عملیاتی استرواسیکل در ژاپن و بریتانیا با استفاده از مشاهدات زمینی محدود، ادراس-جی را در چند صد کیلومتری مرحله بالایی موشک با موفقیت مانور دادند.   پس از آن، دوربین بصری ادراس-جی موشک را شناسایی کرد و تصاویر آن با استفاده از الگوریتم‌های ناوبری پردازش شدند.   ایجیرو آتاراشی(Eijiro Atarashi)، مدیر پروژه ادراس-جی در استرواسکیل ژاپن می‌گوید: شروع ناوبری نقطه عطفی برای ماموریت ادراس-جی است که تخصص و کار گروهی را در بین گروه‌های استرواسکیل در ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده نمایان می‌کند. این ما را یک قدم به پیشرفت بیشتر قابلیت‌های عملیات در مجاورت و درک ما از زباله‌های فضایی نزدیک‌تر می‌کند و تعهد ما به توسعه پایدار فضا را بهبود می‌بخشد.   همانطور که شرکت توضیح می‌دهد، ادراس-جی مجهز به طیف وسیعی از حسگرهاست که با خیال راحت به اهداف نزدیک می‌شوند و داده‌های ناوبری نسبتا ضروری مانند فاصله و جهت را جمع‌آوری می‌کنند.   هماهنگی و جابجایی بین این حسگرها برای موفقیت ماموریت بسیار مهم است و مانند انتقال آرام از یک تلسکوپ به دوربین شکاری به یک ذره‌بین در حالی است که در یک وسیله نقلیه در حال حرکت قرار دارند. این نشان دهنده پیچیدگی و دقت مورد نیاز برای چنین ماموریتی است.     ارزیابی ایمن زباله‌های فضایی از طریق روش‌های عملیات مجاورت عملیات مجاورت شامل توانایی یا عملکرد دو یا چند شی فضایی مجزا است که به طور عمدی نزدیک به یکدیگر با استفاده از روش‌های مختلف مانور می‌دهند. این عملیات نقش مهمی در ماموریت‌های خدماتی آتی دارد که ممکن است شامل بازرسی، تعمیر، سوخت‌گیری، ارتقاء یا مونتاژ فضاپیماها و موشک‌ها در فضا باشد.   ادراس-جی به عنوان یک ماموریت پیشگام در ماه فوریه پرتاب شد و اولین تلاشی است که برای نزدیک شدن، ارزیابی، و بررسی ایمن زباله‌های فضایی موجود از طریق روش‌های عملیات مجاورت انجام می‌شود.   این ماموریت که انتظار می‌رود تا ماه مه سال ۲۰۲۴ تکمیل شود، نویدبخش دوران جدیدی از ماموریت‌های عملیات مجاورت است که بر تقویت یک محیط فضایی پایدار متمرکز است.   شرکت استرواسکیل ژاپن همچنین قصد دارد به اولین سرویس بازگردانی تجاری تبدیل شود و تلاش‌ها برای پاکسازی مدار زمین را هدایت کند.   زباله‌های فضایی شامل اجسام منسوخ شده ساخته دست بشر هستند که به دور زمین می‌چرخند. این قطعات از نظر اندازه، خطراتی را برای فضاپیماهای عملیاتی و ایستگاه فضایی بین‌المللی ایجاد می‌کنند.   استارت‌آپ‌های ژاپنی همچنین قصد دارند یک سیستم لیزری زمینی ایجاد کنند تا زباله‌های فضایی را از مدار زمین خارج کند.   یکی از استارت‌آپ‌ها، اکس-فیوژن(EX-Fusion) نام دارد که مستقر در اوزاکا است و یک رویکرد زمینی منحصربه‌فرد دارد که از زرادخانه فناوری لیزر خود که در اصل برای تحقیقات انرژی همجوشی توسعه یافته بود، استفاده می‌کند. در صورت موفقیت، این روش نوآورانه می‌تواند به طور قابل توجهی به کاهش ازدحام در فضای اطراف زمین کمک کند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: ۱۳۰ میلیون قطعه زباله فضایی به دور زمین می‌چرخد! ژاپنی‌ها می‌خواهند زباله‌های فضایی را با لیزر تبخیر کنند سقوط شی فضایی مرموز در خانه یک مرد آمریکایی؛ داستان چیست؟ (+عکس)